Literatura

Koszula pilota z długim rękawem. Wykonana specjalnie na zamówienie Dlapilota.pl przez najlepsza polską firmę Wólczanka. Najwyższej jakości materiał (100% bawełna, two play, easy care) powoduje, że koszula nie "klei" się do pleców i jednocześnie doskonale trzyma fason. Jednocześnie łatwo się pierze i prasuje. Koszule posiadają wszyte, zapinane na guziki pagony, umożliwiające nasunięcie na nie dystynkcji. W lewej kieszeni znajduje się specjalne miejsce na długopis. Specyficzny kształt klap przy kieszeniach powoduje, że koszula idealnie prezentuje się jako całość.

Koszula pilota z krótkim rękawem. Wykonana specjalnie na zamówienie Dlapilota.pl przez najlepsza polską firmę Wólczanka. Najwyższej jakości materiał (100% bawełna, two play, easy care) powoduje, że koszula nie "klei" się do pleców i jednocześnie doskonale trzyma fason. Jednocześnie łatwo się pierze i prasuje. Koszule posiadają wszyte, zapinane na guziki pagony, umożliwiające nasunięcie na nie dystynkcji. W lewej kieszeni znajduje się specjalne miejsce na długopis. Specyficzny kształt klap przy kieszeniach powoduje, że koszula idealnie prezentuje się jako całość.

NA HARCERSKICH SKRZYDŁACH
Historia polskiego harcerstwa lotniczego od 1912 r. opracowana przez Andrzeja Glassa. Współautorami są osoby uczestniczące w opisywanych wydarzeniach, często w pierwszoplanowej roli.
 
Praca zbiorowa pod redakcją ANDRZEJA GLASSA
Autorzy: ANDRZEJ GLASS, MARIA KANN, MAREK KUDASIEWICZ, ZBIGNIEW JAN MILEWSKI, MAGDALENA RZEPKA, ROBERT STACHYRA, WIKTOR SZYDŁOWSKI, PAWEŁ TYRAŁA, RYSZARD WCISŁO, HALSZKA ŻUROMSKA

Długi dojazd na lotnisko, procedury otwierania wielkiego hangaru w aeroklubie (spróbujmy w niektórych aeroklubach wystartować w czerwcu 30 minut przed wschodem słońca…), godzinna podróż na lotnisko po to tylko, by się dowiedzieć, że jednak podstaw nie ma wystarczających do latania … Tracimy w roku setki godzin, by cieszyć się awiacją.

Wydanie drugie, zaktualizowane na 2023

Latając w Nepalu nie możemy się nadziwić, że wszyscy piloci, czy to w Jomsom pod Annapurną, w Lukli pod Everestem, czy też w Terrai na sawannie komunikują się ze sobą po angielsku. Dobrze byłoby w Polsce nie wykluczać nikogo z dostępu do informacji, ideał to jednak, podobnie jak w Nepalu, korespondencja w jednym uniwersalnym języku. Chyba jeszcze trochę czasu upłynie zanim to się stanie; może na początek tylko standardowe informacje po angielsku?